maandag 26 oktober 2015

Bam... 5km in the pocket!

Trots, zo trots op mezelf. 5 weken geleden begonnen met hardlopen in een opstapgroep, gisteren gewoon 5km uitgelopen. Ik 'wilde' dit al zo lang, maar nooit doorgezet en nu is het me gelukt. Vooral een persoonlijke overwinning, maar wel een die ik niet zonder steun tijdens de wedstrijd had kunnen halen.

Ik was nog nooit verder gekomen dan 4.5 km, met als snelste tempo 7:30 min/km. Dan zou mijn eindtijd 37:30 worden... en ik had 35 min ingevuld. Mijn doel was uitlopen, zonder te wandelen en tempo vond ik minder belangrijk.

Het begon al zo raar en ongemakkelijk, veel mensen gingen uitgebreid een warming-up doen. Uiteraard doen wij dit met onze opstartgroep ook, maar ik voel me toch altijd iets te weinig prof daarvoor en zo raar overkomen.

Toen was het tijd om naar de startvakken te gaan. Ik startte in het laatste vak, je wordt opgehokt tussen de dranghekken en deze worden aan de kant geschoven zodra het startsignaal klinkt. Ik voelde me net een koe die naar de weide gedreven werd, maar wel eerst even 5 km moest lopen hiervoor ;-)
Eigenlijk ging het gelijk goed, in het begin loop je erg langzaam, omdat iedereen op gang moet komen maar ik had vrij snel een fijn tempo te pakken. Al voor de eerste kilometer voorbij was begonnen er mensen te wandelen. Ik was gestart bij de laatste 20, maar had intussen al best wat mensen (onbewust) ingehaald. .

Het ging lekker, super lekker, op de dijk (halverwege) haalde ik nog iemand in die altijd loopt te patsen dat ze zo goed is, dus dat voelde zeer goed. Bij +/- 4 km staat een reclamebord met tijd, ik zag dat er pas 27 minuten omwaren en ik was zo verbaasd van de snelheid dat ik instortte. Ik kon gewoon niet meer, ik had het onwijs zwaar en zin om te gaan lopen. De mentale strijd begon te komen, ineens voel je alles... maar ga ik doorrennen of even wandelen? Gelukkig was daar mijn reddende engel, die de hele weg naast en achter me gelopen had, ze ging voor me lopen en ik mocht in haar pas blijven lopen. Dankzij haar heb ik de laatste km uitgelopen, ik was helemaal kapot toen ik over de finish kwam... Op het bordje zag ik, onderweg naar de finish 34:45 staan, ik hoopte nog op 35:00 te finishen maar de afstand was te ver en versnellen zat er niet meer in... 35:15 werd het. Maar online zag ik een aangename verrassing... tijdcorrectie want ja, gestart in laatste startvak = ook later over beginstreep. 33:56 is het geworden en ik ben supertrots!!!

Misschien had ik beter kunnen presteren... als ik me 's ochtends beter voorbereid had. Ik was zo zenuwachtig, dat ik geen honger had. Ik had 4 minipannenkoeken op, wilde nog een banaan net voordat ik van huis ging maar dat werd me afgeraden. Na 1 km had ik echter al honger en vooral DORST. Ik kwam erachter dat ik nog helemaal niks gedronken had... en dat voelde ik. De volgende keer neem ik dit mee in gedachten, betere bodem leggen en wie weet kan ik dan zeggen dat ik mn PR verbeterd heb.

maandag 31 augustus 2015

Spastische darm / PDS, sporten en de rest


Het sporten gaat even niet zo goed en dat heeft maar 1 reden: mijn buik. Afgelopen maand heb ik onwijs lopen sukkelen met m'n darmen. Ik ben al enkele jaren geleden gediagnosticeerd met een spastische darm / PDS (prikkelbare darm). Ik sukkelde wat voort, tot afgelopen maand. Helse pijnen, alleen maar huilend op bed kunnen liggen, oorzaak: zware verstopping. Ik was na de eerste keer naar de huisarts geweest, omdat ik het echt niet trok. Mijn oude huisarts zei dat ik "uitbehandeld" was, gelukkig dacht mijn nieuwe huisarts hier heel anders over. Hoezo kan iemand van 26 uitbehandeld zijn als er geen oplossing is. Nu al een man naar mijn hart!

Resultaat: verwijsbrief naar diëtiste. I.v.m. vakantietijd kon ik pas afgelopen week terecht. Zij werkt met het FODMAP-dieet, waarbij je eerst heel veel eten elimineert en als je stabiel bent qua darmen, krampen en ontlasting, ga je langzaamaan weer opbouwen en als het ware testen waar je tegen kunt. Heftig, lastig, maar momenteel ben ik bereid zeer ver te gaan om pijnvrij te raken. Hopelijk kan ik die pijn terughalen op momenten dat ik het moeilijk heb. Wil je meer over FODMAP weten als in waar het voor staat en de basis, google even want er is genoeg algemene info.

Het sporten staat even op een laag pitje, heb mijn voortgangsgesprek af moeten zeggen ivm krampen maar a.s. woensdag staat een nieuwe afspraak. 14 sept begin ik met de opstapgroep hardlopen, evenals mijn vriend, dus ik ben benieuwd hoe dat gaat!

dinsdag 28 juli 2015


Rustiger vaarwater

Ik was wat rustiger hier, helaas niet gewoon omdat het kan maar gewoon omdat het niet liep zoals ik wilde. Op zich gaat het sporten zelf wel goed, als ik tenminste ga. Ik merk weer wat vooruitgang en als ik er eenmaal ben vind ik het niet eens erg. Maar de stap om erheen te gaan is erg groot momenteel. Hoe het komt, geen idee. Of misschien wel. Mijn vriend gaat ook vaker niet dan wel, het blijft veel tijd kosten en die stomme Carlo krijg ik toch niet meer vol in juli.

Ik zit gewoon even in een dipje, het eten gaat ook slecht. Ik heb continu behoefte aan snacks, ga in mijn middagpauze zelfs naar de supermarkt ervoor (hoe slecht!, dat was gisteren, vandaag alleen lunch gehaald) en er liggen marsijsjes in onze vriezer thuis. Do I need to say more??!

Ik houd het eten wel bij in MFP, waardoor er wel bewustwording is. Maar waar ik altijd tegen aanloop is dat ik misschien wel in mijn calorieëndoel zit, maar gewoon ongezonde keuzes maak. Liever 2 boterhammen minder en dan een reep chocolade bijv. Heel lastig, maar hier zal ik echt zelf tegen moeten strijden. Ik ben bang voor volgende week, als mijn vriend op vakantie is. Dan moet ik een week lang voor mezelf koken en ik weet uit het verleden dat het dan al snel makkelijke, ongezonde dingen worden. Brood met saté, frietjes, kant&klare nasi etc. Bovendien ga ik 2 dagen naar mijn ouders en daar slapen en mijn moeder is kampioen in lekkere dingen op tafel zetten.

Om het toch positief af te sluiten: gisteren wel naar de sportschool geweest. Niet alles kunnen doen i.v.m. drukte, maar wel lekker bezig geweest.

maandag 20 juli 2015

Week 29 - Eerste vooruitgang

Het was een rare week, op maandag was het heel druk in de sportschool dus niet fijn. Woensdag had ik mijn evaluatie, joepie 1,6 kg kwijt. Mn vetpercentage was wel gestegen, maar de coach zei gelijk dat dat waarschijnlijk niet klopt, maar dat ik dan bijv. vocht vasthoud. 1,6 kg is natuurlijk niet veel in 2 maanden tijd, maar als deze er dan af blijft, ben ik al erg blij. Iedere gram is er 1!

Mijn sportprogramma is weer aangepast, nu doe ik alleen een cardio-warming up en ga daarna gelijk door met de krachttraining. Minder gewicht, maar meer herhalingen en op hoger tempo. Dat betekende gelijk spierpijn!! Dan na die krachttraining de rest van de cardio, maar daar kwam ik woensdag niet aan toe. Het gesprek liep een beetje uit (een uur mee bezig geweest) dat het even genoeg geweest was.

Vrijdagmiddag lekker 2 uurtjes eerder vrij genomen, ik ben echt toe aan vakantie. Ik merk dat ik geen zin meer heb en het me allemaal tegenstaat. Ik heb niet echt vakantie gepland staan, maar wil wel aan de slag met wat plannen zodat ik er naartoe kan leven. Wel de sportschool ingedoken. Wie had dat ooit gedacht, dat ik zo fanatiek zou worden.

Zaterdagochtend weer gebodypumpt, ging ook een stukje beter. De lunges blijven niet te doen, ik weet niet wat dat is. Ik kan mijn voet ook niet goed buigen door mijn steunzolen, maar het brandt ook zo ongelooflijk in mijn benen, echt bizar. Opdrukken blijft ook niet mijn ding, krijg mijn houding niet goed en mijn armen kunnen dat helemaal niet aan. Wil nu eigenlijk iedere dag paar push-ups doen om dat te trainen, maar jullie weten vast hoe dat gaat... #goedevoornemensblijvenvoornemens.

Een slecht weekend qua voeding gehad en ook vandaag zeer slecht, snaaitrek en daaraan toegegeven. Vanavond wel even de sportschool induiken hoop ik & vanaf morgen weer gezonder eten #goforit.

maandag 13 juli 2015

13-07-2015 - Bah, appeltaart

's Ochtends braaf mijn eten voor de hele dag ingevuld op MFP en ik zat gewoon overal in het groen. Dat is de eerste keer dus ik had echt zoiets van.. vandaag gaat een goede dag zijn. Totdat een jarige collega ineens met appeltaart aan komt zetten. Eerst wilde ze pas dinsdag trakteren, dan zijn er meer aanwezig van ons toch al kleine team. Mja, ze voelde zich niet jarig dus had appeltaart gehaald. En weet je, ik kan geen nee zeggen. Ik voel me dan te bezwaard. Op zich niet erg, maar wat ik wel erg vind is dat ik het hele stuk opgegeten heb terwijl het me niet eens smaakte. Ik had het gewoon weg moeten doen... En door dit stuk kwam ik in het rood, niet veel maar wel in het rood.
Gevolg: boos & teleurgesteld. Mokkend op de bank, mezelf uit zitten foeteren. Mijn vriend probeerde me nog op te beuren, maar dat lukte niet. Stoute schoenen aangetrokken en naar de sportschool.

Damn, wat was het DRUK. Alles was vol: apparaten, matjes, kleedkamer, echt ver-schrik-ke-lijk. Gelukkig een crosstrainer kunnen veroveren en me hier 20 min. op uitgeleefd. Toen kwam er een loopband vrij, standaard training (4x2min rennen + 4x1min. wandelen) gedaan. Nog even geroeid (6 min). De vario was al de hele avond non-stop bezet,  zoals ook het matje bij de kettleballs.
Ik stond wat rond te dralen, wachtend op een apparaat. De leg press kwam vrij en ik ging er als een gek op, want er waren meer mensen aan het wachten. Echt bizar... Toen nog abdominal total (buikspieren) en vervolgens was ik er klaar mee. Ik ga niet 5 min wachten om 3 sec op een apparaat te zitten. Besloten af te druipen, maar he, toch weer 300 kcal verbrand (en dat stuk appeltaart!!!).

11-07-2015 - Eerste keer bodypump

Vrijdagavond zit ik lekker in een Italiaans restaurant, ik kom rond half 2 thuis en zie een e-mail van de sportschool: opgeschoven van wachtlijst naar deelnamelijst voor bodypump om 10.45. Slik, als ik dat had geweten had ik dat laatste wijntje... uh die laatste wijntjes wel laten staan. Geen wekker gezet, ik dacht ik zie wel wat er komt.

Maar om half 9 kon ik echt niet meer slapen, ik was al sinds half 7 wakker en tja, dan zijn er geen excuses meer te bedenken. Gaan met die banaan.

Is het raar als ik zeg dat ik nerveus was? Voelde me net een kind op de eerste schooldag. Maar het is allemaal goedgekomen. Ik werd hartelijk ontvangen door mede-bodypumpers en kreeg alvast wat tips. De les vond ik leuk, instructrice fijn, maar na een half uur had ik het best zwaar. Vooral lunges en push-ups zijn niet mijn beste punt. Ik kan zelfs als ik niet gesport heb geen push-up doen, dus laat staan als ik mezelf al enige tijd afgebeuld heb. De lunges brandden zo hard, dat ik het opgegeven heb. En alsnog waggel ik nu door de spierpijn.

Voor volgende week sta ik weer op de wachtlijst, ik hoop dat er een plekje vrijkomt. Vanaf 1 augustus sta ik sowieso op de deelnemerslijst, eens zien hoe lang we het volhouden. Heb mijn plekje geclaimd tot het einde van het jaar dus moet goedkomen zou je zeggen.

donderdag 9 juli 2015

09-07-2015 Gedaan, favo-tijdstip en te doen.

Maandagavond kwam het er niet van, maar dinsdagavond was ik braaf van de partij. Alleen, mijn vriend bleef thuis hangen, en ik heb de energie uit mijn tenen moeten verzamelen om te gaan. En eenmaal in de sportschool valt het meestal wel weer mee, zoals ook dit keer. Vooral bij hardlopen tel ik nog steeds de secondes af, dus ik had mezelf ernstig toegesproken. Iedere keer dat ik op de teller keek, kwam er een seconde bij. Dus na mijn 1e loopstukje van 2 minuten moest ik voor straf extra lopen. En toen ik daar eenmaal mee bezig was, terwijl ik dacht dat ik echt moet lopen na 2 minuten, viel dat reuze mee. Dus ik heb al mijn loopstukjes uitgebreid en de wandelstukjes ingekort. Verder geen bijzonderheden.

Woensdag heb ik mezelf uitgesloofd in de Efteling, he, dat is ook hard werken. Ik had spierpijn in mijn benen, ik denk van dinsdagavond? Anyway, lekker de hele dag geslenterd en op mijn benen gestaan en dat telt ook als workout vind ik.

Donderdagavond lag ik heerlijk op de bank te hopen dat mijn vriend vooral niet naar beneden ging komen (we hadden afgesproken rond 20.30 te gaan). Maar ik hoorde hem al boven stommelen (kleding aandoen) en stond hij voor mijn neus. Ik wilde eigenlijk blijven liggen, maar ik had chocoladekoekjes gegeten... dus ik had absoluut geen excuus om thuis te blijven. Die stomme koekjes moeten eraf. Waarom ik ze eet? Geen idee, zo lekker vond ik ze niet... GRRRR!!

In de sportschool was het lekker rustig... half 9 is echt wel onze favo-tijd. Enige nadeel is dat ik nog zo vol zit na het sporten, energie, gedachten etc. Ik ben bij het sporten zo gefocust en geconcentreerd dat het (nog) niet ontspannend werkt. Ik heb gewoon mijn standaardprogramma gedaan, en welgeteld 15 seconden extra gerend... He, wie het kleine niet eert...

Vanmiddag is het plan om alleen een rondje cardio te doen en morgen weer alles. Maar het kan best dat ik vanmiddag skip, eerst maar eens de laatste dag van de werkweek door zien te komen.